czwartek, 17 stycznia 2013

Grzyb i pleśń w domu a zdrowie dziecka

Nie sama pleśń i grzyb są dla nas szkodliwe, tylko produkty ich przemiany materii, czyli trujące mykotoksyny. Warto o tym pamiętać, podejmując decyzję, czy wyrzucić spleśniałą żywność do kosza. Nie sugerujmy się wielkością pleśni, ponieważ nawet maleńka plamka może być z gatunku tych, które wytwarzają dużo mikotoksyn.
Najwięcej trucizn znajduje się w źle przechowywanych zbożach oraz orzechach arachidowych.
Naukowcy odkryli też, że u krów karmionych spleśniałą paszą mikotoksyny odkładają się w tkankach, a potem trafiają np. do mleka, które pijemy. Pośrednio zjadamy więc pleśń, którą karmiliśmy zwierzęta.
Każdy produkt zaatakowany przez pleśń trzeba wyrzucić w całości. Nie wolno go nawet przeznaczać dla zwierząt, szczególnie hodowlanych.

Pleśnie rozwijają się na martwej materii organicznej, która jest dla nich znakomitą pożywką. Chodząc parkowymi alejami, często widzimy pleśniowe plamki na opadłych, wilgotnych liściach. Wystarczy podmuch wiatru, by mikroskopijne zarodniki uniosły się w powietrze. Jeśli wtargną do organizmu alergika, mogą wywołać napad astmy czy alergiczne grzybicze zapalenie zatok.
Bardzo trudno rozpoznać uczulenie na alergeny grzybów. Testy skórne czy oznaczenie specyficznych przeciwciał  nie zawsze są miarodajne. Znamy już ponad wiele gatunków grzybów silnie alergizujących, a ponadto uczulają różne ich produkty, nie tylko zarodniki. Przy tej ilości alergenów trudno znaleźć winowajcę.


Ponieważ pleśni mają doskonałe układy enzymatyczne, pożywką dla nich mogą być substancje niejadalne dla innych organizmów, nawet niektóre tworzywa sztuczne. Dlatego pleśni często są lokatorami naszych domów. Zwłaszcza tych rzadko wietrzonych, z wadliwą wentylacją, zbyt szczelnymi oknami i sztucznymi wykładzinami na ścianach oraz podłodze.
Jeśli na ścianach spostrzeżemy zacieki, a potem w tych miejscach pojawią się oliwkowe, brązowe czy czarne punkciki, które pomału tworzą coraz większe plamy - to niechybny znak, że zagościły u nas pleśnie. Każda z tych plam jest bowiem kolonią jakiegoś grzyba, który stale produkuje miliony uczulających zarodników.
Grzybnia często rozwija się również w starych drewnianych elementach domów (np. futrynach okiennych), w altankach i domkach działkowych, w stertach gazet czy książek złożonych w wilgotnej piwnicy, w fugach wilgotnych łazienek, a nawet w nie suszonej ścierce do podłóg.

Na szczęście nie jesteśmy bezsilni wobec pleśni w domu. Co możemy zrobić, by się ich ustrzec?
  • Zadbaj o sprawną instalację wentylacyjną i kontroluj jej działanie.
  • Codziennie porządnie wietrz całe mieszkanie.
  • Co roku, najlepiej wiosną wyszoruj porządnie drewniane ściany domków na działce i dobrze je potem osusz. Do wody trzeba dodać detergentów.
  • Jeśli w mieszkaniu często jest wilgotno, bo np. dużo gotujesz, pierzesz - lepiej nie kładź na ścianach tapet czy boazerii.
  • Jeżeli podłogę pokrywa wykładzina typu lenteks, której podłoże stanowią sprasowane włókna roślinne, czyli znakomita pożywka dla pleśni - zerwij ją i zamień np. na terakotę czy impregnowane podłogi drewniane.
  • Wietrz łazienkę jak najczęściej i wycieraj do sucha podłogę oraz ściany. Na rozwój pleśni narażone są zwłaszcza fugi i miejsca, gdzie wanna czy brodzik stykają się ze ścianą.
kliknij po odgrzybianie



środa, 2 stycznia 2013

Przegląd grzybów domowych - Porzyca (Fibroporia vaillantii) - zagrzybienie domu

Porzyca (Fibroporia vaillantii)


Fibroporia vaillantii (DC.) Parmasto) – gatunek grzybów należący do
rodziny pniarkowatych (Fomitopsidaceae). Wcześniej gatunek
ten był klasyfikowany do rodzaju
Poria jako porzyca inspektowa (Poria
vaporaria), lub Antrodia jako
podskórnica biała (Antrodia vaillantii
(DC.) Ryvarden) Nazywany jest także białym grzybem domowym. Charakterystyka Fibroporia vaillantii atakuje najczęściej
gatunki drewna iglastego w budynkach i na wolnym powietrzu
(np. w tartakach). Grzybnia przez cały okres rozwoju grzyba ma wygląd
puszystej, watowatej masy białego
koloru. Owocniki grzyba są barwy
białej lub kremowej, mają płaskie
powierzchnie pokryte rurkami. Sznury
grzyba są mocno rozgałęzione i cienkie.

kliknij po odgrzybianie 

Przegląd grzybów domowych - Pędzlak (Penicillium)

Pędzlak (Penicillium) – rodzaj grzybów występujący np. na owocach. Tworzą zwykle zielony nalot (pleśń). Z grzybni pędzlaka wyrastają pionowo wzniesione strzępki grzybni, które na szczycie rozwidlają się
wielokrotnie. Na końcach strzępek powstają zarodniki (konidia) - tworzące łańcuszki. Nadaje to
strzępkom kształt pędzelków - stąd
nazwa grzyba. Konidia służą do
rozmnażania bezpłciowego. Z
pewnych gatunków pędzlaka (np. P.
notatum) otrzymano pierwszy produkowany na skalę przemysłową antybiotyk - penicylinę - stosowany przy zwalczaniu bakteryjnych chorób zakaźnych. Przykłady pędzlaków: Penicillium aurantiogriseum Penicillium bilaiae Penicillium brevicompactum Penicillium camemberti Penicillium candidum Penicillium chrysogenum Penicillium citrinum Penicillium claviforme Penicillium commune Penicillium corylophilum Penicillium crustosum Penicillium cyclopium Penicillium digitatum Penicillium expansum Penicillium funiculosum Penicillium glaucum Penicillium italicum Penicillium marneffei Penicillium nalgiovense Penicillium notatum Penicillium olsonii Penicillium palitans Penicillium purpurogenum Penicillium purpurrescens Penicillium roqueforti Penicillium stoloniferum Penicillium viridicatum Penicillium verrucosum













kliknij po więcej 

Przegląd grzybów domowych - Kropidlak (Aspergillus)

kropidlak
Kropidlak (Aspergillus) - rodzaj grzybów z klasy workowców, saprofitycznych, rzadko
pasożytniczych. Występuje w wilgotnych miejscach. Kropidlaki rozmnażają się za pomocą zarodników tworzących się na trzoneczkach, nadając im kształt kropidła. Ze względu na zabarwienie grzybni możemy podzielić gatunki następująco: grzybnia żółto-pomarańczowa kropidlak żółty (Aspergillus flavus) kropidlak zielony (Aspergillus glaucus) kropidlak pomarańczowy (Aspergillus ochraceus) grzybnia czerwona kropidlak czerwony (Aspergillus ruber) kropidlak różowy (Aspergillus roseus) kropidlak różnobarwny (Aspergillus versicolor) grzybnia zielona kropidlak różnobarwny (Aspergillus versicolor) grzybnia czarna kropidlak popielaty (Aspergillus fumigatus) kropidlak czarny (Aspergillus niger) Aspergillus terreus Choroby Niektóre

Gatunki kropidlaka (np. A.fumigatus) powodują choroby (aspergilozy) u ludzi np. grzybice skóry, grzybice płuc lub astmę oskrzelową, a także produkują aflatoksyny (np. A. flavus). Zastosowania Niektóre gatunki Aspergillus są wykorzystywane w przemyśle. W Azji Aspergillus oryzae (jap. kōji) jest wykorzystywany w procesach fermentacji podczas produkcji alkoholu z ryżu (np. sake), a także pasty miso i sosu sojowego. Innym gatunkiem używanym w Azji podczas produkcji napojów alkoholowych jest
A. awamori (tzw. czarny kōji) . W biotechnologii A. niger służy do produkcji kwasu cytrynowego i różnych enzymów. A. nidulans jest wykorzystywany w biologii jako organizm modelowy. Poznano cały genom tego organizmu - ma on wielkość około 30 milionów par zasad i zawiera około 9500 genów kodujących białka.


kliknij po odgrzybianie tu>>

Mykotoksyny produkowane przez grzyby groźne dla zdrowia


Mykotoksyny (mikotoksyny; z gr. μύκής mykes - grzyby) - toksyny wytwarzane przez niektóre gatunki grzybów (pleśni) z rodzajów: Aspergillus, Penicillium, Fusarium, Rhizoctonia, Claviceps i Stachybotrys. Optymalna temperatura w jakiej
tworzą się mykotoksyny oscyluje w
granicach 20-25 °C. Źródłem
mykotoksyn są najczęściej zakażone
produkty żywnościowe,
toksynotwórcze pleśnie mogą także namnażać się w budynkach. Często są
to substancje rakotwórcze i mutagenne; m.in. hamują syntezę DNA oraz powodują zmiany w metabolizmie RNA. Mykotoksyny mogą być przyczyną
ostrych i przewlekłych zatruć (także śmiertelnych[1]), mogą powodować alergie, grzybice, choroby układu oddechowego, pokarmowego i wątroby, a także liczne choroby związane z osłabieniem układu odpornościowego. Do mykotoksyn zalicza się m.in. aflatoksyny, ochratoksyny (m.in. ochratoksynę A), patulinę i kwas aspergilowy. 

Przegląd grzybów domowych - Gnilica mózgowata (Coniophora puteana) Grzyb piwniczny

Gnilica mózgowata, grzyb piwniczny (Coniophora puteana (Schumach.) –
gatunek grzyba z rodziny gnilicowatych (Coniophoraceae). Morfologia Grzybnia W pierwszym stadium rozwoju ma kolor biały, później zmienia go na żółtokremowy i ciemnobrunatny.
Sznury grzyba mają grubość około
1 mm, tworzą drobną siatkę. Owocnik Ma powierzchnię kilku cm² i wykształca się w postaci płaskich płatów o barwie kremowej, z czasem przechodzącej poprzez ochrową i oliwkową w
ciemnobrunatną. Starsze owocniki brzegami odstają od podłoża. Hymenofor nierówny i nieregularnie pokryty brodawkami lub guzkami, oszroniony[2]. Zarodniki Eliptyczne, o barwie od
ochrowooliwkowej do brązowawej i rozmiarach 9-15 × 6-9 μm[2]. Gatunki podobne gnilica cienka, g. sucha

(Coniophora arida) – ma gładki
hymenofor i owocnik cieńszy i jaśniejszy. Pospolita. gnilica oliwkowa (Coniophora
olivacea) – w hymenium posiada długie i daleko wystające cystydy z licznymi przegrodami. W Polsce rzadka. stroczek domowy, zwany też grzybem domowym właściwym
(Serpula lacrimans) – o watowatym,
żółtawym lub brązowawym owocniku. Znaczenie Grzyb pasożytniczy pospolity w całej Polsce, jeden z najbardziej
szkodliwych tzw. grzybów
domowych. Atakuje drewno drzew liściastych i iglastych, zwłaszcza
wykonane z niego podłogi w
niepodpiwniczonych budynkach oraz
elementy narażone na wilgoć z gruntu (elementy o nieprawidłowo
wykonanej izolacji przeciwwilgociowej. Grzyb ten jest najbardziej odporny na
wysokie i niskie temperatury oraz środki grzybobójcze wśród grzybów pasożytujących na drewnie wbudowanym w budynki.

solidne odgrzybianie domu - kliknij tu ! 

Przegląd grzybów - Stroczek domowy ( Serpula lacrymans ) - grzyb właściwy domowy

Stroczek domowy (Serpula lacrymans), grzyb
domowy właściwy – gatunek grzybów z rodziny stroczkowatych (Serpulaceae).
Morfologia Grzybnia ma postać puszystej, białej narośli, na której z czasem powstają
jasnożółte lub czerwone plamy.
Grzybnia przekształca się w błonkowatą narośl przylegającą do podłoża o kolorze różowym lub
fioletowym. W tym czasie formują się sznury (ryzomorfy) w kolorze białym lub szarym o płaskim przekroju
szerokości 5 – 10 mm. Owocniki grzyba wykształcają się w
miejscach nieco suchszych niż sam grzyb.













Mają kształt mięsistej,
pofałdowanej narośli w kolorze
czerwonobrązowym. Znaczenie Atakuje drewno sosny i buka, rzadziej świerka i jodły .
Rozwija się wilgotnych, słabo wentylowanych
pomieszczeniach drewnianych. Owocniki i grzybnię można łatwo usunąć mechanicznie. Sznury jednak
zachowują żywotność i w
sprzyjających warunkach grzyb
rozwija się ponownie.

Zgnilizna drewna zaatakowanego stroczkiem domowym w pierwszym
stadium ma barwę jasnożółtą (kanarkową), później brunatnieje.
W drewnie powstają spękania w
kształcie pryzmatu.
Ze względu na szkodliwość dla budownictwa należy do typu I (klasyfikacja wg Jerzego Ważnego).
Grzyby typu I najsilniej i najszybciej
rozkładają drewno, materiały
drewnopochodne na dużej powierzchni, a także ceramiczne i beton.














kliknij tu po profesjonalne odgrzybianie 

Przegląd grzybów domowych - Ponurnik bocznotrzonowy (Tapinella panuoides) Krowiak

Ponurnik bocznotrzonowy, krowiak bocznotrzonowy (Tapinella
panuoides) – gatunek grzyba z rodziny ponurnikowatych (Tapinellaceae). Gatunek rzadki. Grzyb atakujący drewno budowane w stropy, więźby dachowe, drewniane obudowy w kopalniach, podkłady kolejowe itp. Grzybnia ma postać
zielonożółtego lub fioletowego nalotu.
Sznury w kolorze żółtozielonym mają
średnicę około 1 mm. Grzyb
wykształca owocniki w postaci
zielonożółtych lub brązowożółtych narośli w kształcie muszli lub
wachlarzy. Jest to gatunek dość łatwy
do zwalczenia przy pomocy środków
grzybobójczych.


kliknij po odgrzybianie 

Wilgoć i zagrzybienie, przyczyny powstawania, szkodliwość


Przyczyny powstawania wilgoci i pleśni

Zawilgocenie, grzyb czy pleśń mogą być skutkiem gromadzenia się nadmiernej pary wodnej i wynikiem braku odpowiedniej wentylacji w pomieszczeniach. Już podczas snu poprzez oddychanie i skórę każdy człowiek wydala około jednego litra wody.
Do tego dochodzą takie czynności, jak gotowanie, zmywanie naczyń, kąpiel, pranie, suszenie ubrań itp., które przyczyniają się w dużej mierze do wzrostu poziomu wilgotności względnej powietrza w pomieszczeniach.
Niedrożne kanały wentylacyjne oraz ograniczenie zdolności wymiany powietrza poprzez zbyt szczelną stolarkę okienną i drzwiową to kolejne powody, przez które nasze mieszkanie staje się bardziej hermetyczne i jednocześnie w większym stopniu narażone na gromadzenie się wilgoci. Inne przyczyny zawilgocenia ścian to błędnie wykonane lub uszkodzone pokrycia dachowe oraz nieszczelne hydroizolacje fundamentów poprzez które woda bezpośrednio przedostaje się do wewnątrz budynku.
Bardzo częstym czynnikiem, który powoduje skraplanie pary wodnej na wewnętrznej ścianie, a w następnym etapie powstanie zagrzybienia są również wady konstrukcyjne przegród, niedokładne wykonanie izolacji cieplnej budynku lub całkowity jej brak.

Charakterystyka pleśni

Grzyby pleśniowe, to organizmy tlenowe, które występują na powierzchni podłoża, tworząc na nim różnej grubości naloty. W budownictwie znanych jest ok. 30 gatunków grzybów pleśniowych, które ze względu na wyjątkowo niskie wymagania pokarmowe i duże zdolności przystosowawcze rozwijają się na drewnie, papierze, tkaninach, betonie, tynku, a nawet na tworzywach sztucznych.

Idealne warunki do powstania i rozwoju pleśni to:
wilgotność względna powietrza ≥ 60% + temperatura (20-35°C) + podłoże ≤ 7pH

Jak rozpoznać miejsca skażone pleśnią

W pomieszczeniach dotkniętych grzybem pleśniowym najczęściej pojawia się stęchły, zgniły i nieprzyjemny zapach oraz gołym okiem można dostrzec przebarwienia podłoża (od białego do brunatnego). Pleśń powoduje odpadanie i osypywanie się tynku, łuszczenie powłoki malarskiej, odklejanie się tapety. Na powierzchniach mogą również powstawać wybrzuszenia lub pęknięcia.



Szkodliwość

Zawilgocenie i zagrzybienie stanowią poważne zagrożenie nie tylko dla samej budowli, ale przede wszystkim dla zdrowia człowieka. Najczęściej występujące objawy spowodowane grzybem pleśniowym to:

Zanieczyszczenia mikrobiologiczne powstałe w wyniku występowania pleśni mogą stworzyć w zakładach przetwórstwa spożywczego (w mleczarniach, zakładach mięsnych), w gastronomii, w pomieszczeniach magazynowych i sklepowych poważny problem higieniczny, który w rezultacie może doprowadzić do skażenia produktów spożywczych np. bakteriami

Jak zabezpieczyć powierzchnie przed wilgocią i pleśnią

Powierzchnie narażone na działanie wilgoci oraz grzybów pleśniowych wymagają odpowiedniego zabezpieczenia. Prostym i jednocześnie skutecznym sposobem na zabezpieczenie powierzchni przed wilgocią. Wskazane też jest częste sprzątanie - dobra wentylacja jest tu podstawą.

Zapytaj o profesjonalne odgrzybianie